Vandaag fietsen we van Soest naar Paderborn. Normaal zou dit een 50 km zijn, maar de Hanze route gaat via een omweg van ongeveer 95 km. De ochtend begint goed met een heerlijk zonnetje al hebben we direct oponthoud. De fiets van Bart staat in de garage van het hotel met een platte voorband op ons te wachten. Waarschijnlijk hadden de naaktslakken die Bart gisteren plat heeft gereden, duivelse hoorntjes op de rug. Naast ons hotel, midden op de markt wordt de band geplakt. Om 09.10 uur kunnen we vertrekken en de tocht begint in de open velden met een aantal heuvels. Het is rustig en we genieten van het frisse groen van de natuur. Al gauw rijden we weer door het bos en ik merk dat ik iets meer ontspannen op de grind paden rijd dan gisteren. Het blijft echter uitkijken en ik ga niet te hard 'down hill' in het bos. Het landschap is afwisselend en het is echt genieten. Later op de ochtend neemt de wind toe en is het in de open velden echt stoempen want we hebben de wind op kop.

Er wordt regelmatig gevraagd door de lezers van dit blog, hoe het met mijn elleboog gaat. Ik kan jullie vertellen dat ik nu twee kipfiletjes onder mijn linkerarm heb: een onder mijn triceps en een iets lager onder mijn elleboog. Het is wat gezwollen en bij iedere kuil en bult in de weg, waggelt dat kipfiletje op en neer, wat best pijnlijk is. Verder gaat het iedere dag beter alhoewel de wond nog steeds niet droog is. Ook zie ik er als een kwajongen uit met al die blauwe plekken op mijn benen. Maar ik kan nog fietsen en dat is het belangrijkste!

Om half elf kopen we wat broodjes en twee lekkere koeken bij een bakker. Omdat we er toch zijn, nemen we ook maar een kop koffie. Het is tenslotte vakantie. Met een mooi tempo fietsen we verder, tegen de harde wind in.

Om 12.10 uur zien we donderwolken in de verte en omdat de zon nu nog schijnt, parkeren we onze fietsen op een wei en eten daar onze koeken en de broodjes. Achter ons mekkeren de lammetjes. Wat hebben we het goed! Een half uur later zitten we weer op onze fiets met al 55 km op de teller. Nog 40 te gaan.

Als we een uur later al zo'n 5 km een fietspad aan het volgen zijn, staat er ineens dwars over het pad een hek met rode waarschuwingslampen er boven op. Vooraf geen enkel bord gezien met de aankondiging van deze afsluiting. ' We rijden echt niet terug hoor', zegt Bart. Waarop ik: ' maar je weet niet waaróm dat hek er staat. Het zal niet voor niets zijn'. Bart hoorde me echter al niet meer, want hij was al langs het hek door het gras verder gereden. Er restte mij niet anders dan te volgen. Na ongeveer 100 meter op het eind van het pad stond nog zo'n hek en daarnaast een busje met een wegwerker erin die op z'n gemak een boterham aan het eten was. Hij zei niets toen we hem passeerden. Wat er nu aan de hand was weten we niet, maar ik was blij dat ik Bart gewoon heb gevolgd (doe ik 9 van de 10 keer). Zelf was ik waarschijnlijk het hele eind terug gefietst als ik alleen was geweest.

Op een 15 km voor ons doel kruipt de vermoeidheid ineens in mijn spieren. Het kan zo ineens toeslaan bij mij. Dan lekt alle energie uit mijn lijf. Een wegwijzer geeft aan dat het nog 5 km is tot Paderborn. Bart gaat echter de tegenovergestelde richting uit. De Hanze route maakt nog een ommetje van 10 km. Bart vraagt me wat ik wil: de korte of de langere route. Mijn lijf antwoordt de korte, maar mijn mond zegt de langere. Ik wil de volledige Hanze route rijden natuurlijk. Bij een supermarkt koopt Bart frisdrank en water, terwijl ik tegen de muur op de grond zit. Om drie uur komen we bij ons hotel aan. Ik ben echt flink vermoeid. We zitten echter iets buiten het centrum en in het hotel kunnen we niet eten. Dus ook nog eens onze 10.000 stappen gedaan vandaag! Maar we hebben wel heerlijk gegeten bij een goed Italiaans restaurant buiten op het terras! (Terwijl ik om half zeven al zit te gapen aan tafel).

Morgen en overmorgen minder kilometers, maar wel twee van de zwaarste dagen volgens Bart vanwege de hellingen. Ook zijn de weersvooruitzichten minder goed. Op tijd vertrekken dus morgenvroeg!

Lieve mensen, bedankt voor alle leuke, grappige, lieve reacties. We lezen ze iedere avond met heel veel plezier!

Groetjes Bart en Angelique